کشف روستای گمشده ۱۵۰۰ ساله
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۱۰۲۴
باستان‌شناسان بقایای یک روستای گمشده ۱۵۰۰ ساله را در قلب مکزیکوسیتی کشف کردند.
به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، باستان‌شناسان بقایای گمشده یک روستای «تئوتیئواکان» به همراه چند گور را در قلب «مکزیکوسیتی»، پایتخت کشور مکزیک کشف کرده‌اند.
سرامیک‌هایی که در اطراف این محوطه باستانی کشف شده، نشان می‌دهد قدمت این روستا به حوالی ۴۵۰ تا ۶۵۰ میلادی بازمی‌گردد و احتمالا محل سکونت هنرمندان و صنعتگران بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«خوان کارلوس کامپوس وارلا»، یکی از باستان‌شناسان مؤسسه ملی تاریخ و انسان‌شناسی مکزیک (INAH) که سرپرستی گروه کاوشگران این اکتشاف را نیز برعهده داشته، ضمن غافلگیرکننده خواندن این کشف، توضیح داد: «این اکتشاف نشان می‌دهد که ۱۳۰۰ سال قبل جزایر داخل دریاچه تشکوکو، که مکزیکوسیتی روی آن (بعد از تخلیه دریاچه) تأسیس شد، قبلاً محل سکونتگاه دائمی مردمی بوده است که از منابع اطراف دریاچه استفاده می‌کردند.»
به گفته «کامپوس وارلا»، این سکونتگاه ممکن است در طول روستایی شدن «تئوتیئواکان» (Teotihuacan)، یک کلان‌شهر باستانی که در ارتفاعات مرکزی مکزیک کنونی بین سالهای ۱۰۰ تا ۶۵۰ پس از میلاد شکوفا شد، شکل گرفته باشد. این روستا در ۴۰ کیلومتری جنوب‌غربی «تئوتیئواکان» واقع شده و احتمالا یکی از چندین سکونتگاه کوچکی بوده است که مردم آن در دوران اوج «تئوتیئواکان» از طریق کشاورزی و ماهیگیری امرار معاش می‌کردند. این سکونتگاه‌ها با تئوتیئواکان روابط تجاری خود را حفظ کردند و اکتشافات جدید نقش این سکونتگاه‌ها را در شبکه تامین احتیاجات شهر آشکار کرد.
باستان‌شناسان معتقدند این اکتشاف از این نظر نادر است که در یک بافت کاملاً شهری رخ داده است که در آن احتمال یافتن شواهد باستان‌شناسی مرتبط با فرهنگ تئوتیئواکان بسیار کم بود.
باستان‌شناسی به نام «فرانسیسکو گونزالس رول»، نخستین سرنخ‌ها از وجود این روستا را در دهه ۶۰ میلادی و در جریان ساخت و ساز در پایتخت مکزیک کشف کرد. «گونزالس رول» براساس سرامیک‌هایی که در این محل کشف کرد، در آن زمان این فرضیه را مطرح کرد که ساکنان آن ماهیگیران و گردآورندگان مستقل بودند. اکتشافات اخیر این موضوع را تایید کردند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: روستای گمشده کشف روستا قیمت طلا و ارز قیمت موبایل باستان شناسان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۱۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید.
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود